Sinds een paar weken woon en werk ik aan de andere kant van Nederland: 265 km verwijderd van de stad waar ik de afgelopen bijna 40 jaar woonde.

'Waarom ga je zo ver weg wonen?' vragen mijn kennissen uit de Randstad. Dat is een kwestie van perspectief. Voor mij is dit niet ver weg, maar juist heel dichtbij. Het station op drie minuten loopafstand (in de Randstad op 20 minuten fietsen), supermarkten en de dierenarts om de hoek, de zee op een paar kilometer en als ik de straat uit fiets, kan ik meteen genieten van prachtige landschappen en wijdse uitzichten. Alleen familie, vrienden en kennissen uit de Randstad wonen nu wel best ver. Dus de vraag is waarom iedereen daar blijft wonen, zo ver weg van het goede leven hier. 

Dat zeg ik: het is een kwestie van perspectief.